Het jaareinde nadert en in het Vlaams Parlement wordt nog een laatste sprint getrokken. De zogenaamde Codextrein (http://docs.vlaamsparlement.be/pfile?id=1348010) nadert haar eindstation en deze wetgeving bevat talrijke wijzigingen aan de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening en aan het Omgevingsvergunningsdecreet. Het is thans enkel nog wachten op de publicatie ervan in het Belgisch Staatsblad en de navolgende inwerkingtreding.
Één van deze vele wijzigingen heeft betrekking op de verkaveling en kan belangrijk zijn voor uw praktijk.
Zo komt er een nieuwe definitie van het begrip ‘verkavelen’ (artikel 4.1.1, 14° VCRO), waarbij de toepassing van de verkavelingsvergunning (oftewel de omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden) beperkter wordt. Zo is er in de toekomst géén verkavelingsvergunning meer vereist indien er na splitsing slechts één onbebouwde kavel overblijft. Zodoende is een verkavelingsvergunning enkel nog vereist als er gronden worden verdeeld, waarbij er twee (of meer) onbebouwde kavels ontstaan.
Als een eigenaar van zijn villaperceel zijn achterliggende tuin wil afsplitsen om deze als bouwgrond te verkopen ontstaat er slechts één onbebouwde kavel en kan er geen verkavelingsvergunning meer worden aangevraagd maar moet dit gebeuren via een notariële splitsing.
De verkavelingsvergunning is o.a. ingevoerd om een bepaalde zekerheid te bieden aan de kopers, een zekerheid die volgens de decreetgever niet in het gedrang komt door deze wijziging. Desalniettemin lijkt het aangewezen om bij dergelijke ontwikkeling steeds een zekerheid te bieden en te vragen hetgeen kan door het aanvragen van een stedenbouwkundig attest aanvragen of het sluiten van de koop onder opschortende voorwaarde van het verkrijgen van een stedenbouwkundig attest of van een stedenbouwkundige vergunning en dit voor het afgesplitste deel van de grond.
Bron: Joris Geens, Advocaat
